Zegluga promowa
Kto chce się dostać z wyspy Uznam na wyspę Wolin,
względnie w przeciwnym kierunku, z Wolina na Uznam, musi
przeprawić się przez Świnę. Już przed wieloma wiekami w tym celu
była tu zorganizowana żegluga promowa. Leżące nad Świna wioski
Świna Wschodnia ( Ost Swine ) i Świna Zachodnia ( West Swine )
posiadały prawo, ale i obowiązek utrzymywać to połączenie i w
związku z tym dzierżawić promy. Grubiaństwo obsługi promów i
zbyt wysokie opłaty promowe, dawały ciągle powód do skarg. Do
1766 roku promami zarządzało państwo. Koszt dzierżawy
rocznej promu wynosił 29 talarów. W 1766 roku prawo posiadania
promów kursujących z Zachodniej Świny nieodpłatnie przekazano
miastu Świnoujście. Po stronie wschodniej, prawo dzierżawienia
od państwa nabrało charakteru dziedzicznego w jednej rodzinie.
Ten układ naturalnie prowadził do częstych sporów . W 1854 r.
państwo odkupiło dziedziczne prawo dzierżawienia promów po
stronie wschodniej za 12.000 talarów, by udoskonalić żeglugę i
wprowadzić do eksploatacji prom parowy. Miasto Świnoujście z
pozbyciem się swoich praw do żeglugi promowej państwu, wyraźnie
nie kwapiło się. Rozpoczęła się wieloletnia wojna konkurencyjna,
którą jednakowoż miasto przegrało. W 1876 roku radni miejscy
wyrazili wreszcie zgodę na sprzedaż praw do promów miejskich.
Miasto otrzymało odstępne w wysokości 9.000 talarów.
Następujące promy wchodziły następnie do eksploatacji:
Od 02.01. 1874 r. „Zeitgeist” ( „Duch Czasu” )
1875 - „Siegfried”
1880 - „Fritz“
1906 - „ Kehrwieder“
1928/29 - „Ostswine“
Problemy komunikacyjne występowały szczególnie w sezonie letnim. W lipcu 1932 r. musiano przeprawić 7000 pojazdów ( zwykle 1000 ). W roku gospodarczym 1932 / 33 przeprawiono promami około 600.000 osób, 800 motocykli i 25.000 samochodów. Już wtedy tez, powstał pomysł zbudowania bezkolizyjnej i płynnej komunikacji międzybrzegowej, z pomocą tunelu lub mostu. Wybuch II Wojny Światowej i jej następstwa, uniemożliwiły realizację tych planów, aż do dzisiaj.
Pewnym odciążeniem dla przeprawy w latach 1939 – 1944, było wprowadzenie do eksploatacji promu samochodowego „Pommern”. Zbudowany jako prom kolejowy „Putbus” kursował on od 1899 r. między Stralsundem i Altefähr. Oddanie do użytku w 1936 roku grobli Rügendamm, uczyniło go tam zbędnym. Został on przebudowany na prom samochodowy i skierowany do Świnoujścia.
Szczególna sytuację stworzyło też zbudowanie Drogi Cesarskiej ( Kanał Piastowski ) w 1880 roku. Oddalona o kilka kilometrów od Świnoujścia wieś Karsibór, została oddzielona kanałem od wyspy Uznam i już jako wyspiarska wieś była osiągalną tylko droga wodna. Od 1881/82 r. kursował przez Kanał stalowy prom poruszany z pomocą kołowrotów i stalowego łańcucha. W 1902 r. prom ten został zastąpiony przez mały parowiec. Dla mieszkańców Karsiborza przez długi czas był to bezpłatny środek komunikacji.
Oddana do użytku w 1990 roku linia kolejowa łącząca z Ostswine ( Warszów ), przedłużona została przeprawą promem kolejowym przez Świnę, tzw. trajektem.R.R.
Następujące promy wchodziły następnie do eksploatacji:
Od 02.01. 1874 r. „Zeitgeist” ( „Duch Czasu” )
1875 - „Siegfried”
1880 - „Fritz“
1906 - „ Kehrwieder“
1928/29 - „Ostswine“
Problemy komunikacyjne występowały szczególnie w sezonie letnim. W lipcu 1932 r. musiano przeprawić 7000 pojazdów ( zwykle 1000 ). W roku gospodarczym 1932 / 33 przeprawiono promami około 600.000 osób, 800 motocykli i 25.000 samochodów. Już wtedy tez, powstał pomysł zbudowania bezkolizyjnej i płynnej komunikacji międzybrzegowej, z pomocą tunelu lub mostu. Wybuch II Wojny Światowej i jej następstwa, uniemożliwiły realizację tych planów, aż do dzisiaj.
Pewnym odciążeniem dla przeprawy w latach 1939 – 1944, było wprowadzenie do eksploatacji promu samochodowego „Pommern”. Zbudowany jako prom kolejowy „Putbus” kursował on od 1899 r. między Stralsundem i Altefähr. Oddanie do użytku w 1936 roku grobli Rügendamm, uczyniło go tam zbędnym. Został on przebudowany na prom samochodowy i skierowany do Świnoujścia.
Szczególna sytuację stworzyło też zbudowanie Drogi Cesarskiej ( Kanał Piastowski ) w 1880 roku. Oddalona o kilka kilometrów od Świnoujścia wieś Karsibór, została oddzielona kanałem od wyspy Uznam i już jako wyspiarska wieś była osiągalną tylko droga wodna. Od 1881/82 r. kursował przez Kanał stalowy prom poruszany z pomocą kołowrotów i stalowego łańcucha. W 1902 r. prom ten został zastąpiony przez mały parowiec. Dla mieszkańców Karsiborza przez długi czas był to bezpłatny środek komunikacji.
Oddana do użytku w 1990 roku linia kolejowa łącząca z Ostswine ( Warszów ), przedłużona została przeprawą promem kolejowym przez Świnę, tzw. trajektem.R.R.
Oddana do użytku w 1900 roku linia kolejowa łącząca z Ostswine ( Warszów ), przedłużona została przeprawą promem kolejowym przez Świnę, tzw. trajektem.
Pewnym odciążeniem dla przeprawy w latach 1939 – 1944, było wprowadzenie do eksploatacji promu samochodowego „Pommern”. Zbudowany jako prom kolejowy „Putbus” kursował on od 1899 r. między Stralsundem i Altefähr.
